Çocuğunuz istediği olmadığında şiddetli ağlama sonrası nefesi kesilip sesi çıkmadığında çok korkmuşsunuzdur. Hemen aklınıza en kötü ihtimaller gelir "Acaba çocuğum havale geçirdi mi? Beyninde bir sorun mu var?" diye.. İçiniz rahat etsin, korkulacak birşey değil, katılma nöbeti denen sinirsel bir süreç yaşıyorsunuz. 1-5 yaşları arasında görülür. Görülme sıklığı yaklaşık yüzde 5'tir. 6 aydan önce nadirdir, 5 yaş civarında da kaybolur. Korku sonrası düştüğünde, sinirlendiğinde ortaya çıkar. Ağlama sonrası nefesi tutar, dudakları morarır, rengi soluklaşır ve kendini arkaya doğru atar.
Yapılan tüm araştırmalara rağmen nedeni tam olarak bilinmemektedir. Ancak en fazla suçlanan demir eksikliği anemisidir. Aile içindeki kavgalar, gürültülü ortam, sosyal ilişkilereki yetersizliğin bu olayı artırdığı düşünülmektedir. İlk katılma nöbeti şüphesinde epilepsi, ateşli havale ayrımı için hekime götürülmesi uygundur.
Nöbet sırasında kendini arkaya atan çocuğun travmaya maruz kalmasını engellemek dışında yapacak bir şey yoktur. Aile sakin olmalı ve çocuğu kucağa alıp şefkat göstermelidir. Ancak ağlamaya başlama sebebi, istediği şey olmaması ise yine kararlılıkla devam edilmelidir. Çünkü katılma nöbeti geçirme öyküsü olan çocuğun ikinci kazancı artarsa katılma nöbeti istemli bir uygulama haline gelecek ve daha da sıklaşacaktır.